ਸੀਆਰਐਸ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਸਰਜਰੀ: ਪੇਟ ਦੇ ਕੈਂਸਰ ਲਈ ਉਮੀਦ ਦੀ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਕਿਰਨ

ਪਟਿਆਲਾ, 10 ਜਨਵਰੀ 2024

ਫੋਰਟਿਸ ਹਸਪਤਾਲ, ਮੋਹਾਲੀ ਵਿੱਚ ਫੋਰਟਿਸ ਕੈਂਸਰ ਇੰਸਟੀਚਿਊਟ ਦੇ ਸਰਜੀਕਲ ਓਨਕੋਲੋਜੀ ਵਿਭਾਗ ਨੇ ਸਿਊਡੋਮਾਈਕਸੋਮਾ ਪੇਰੀਟੋਨੀ (ਪੀਐਮਪੀ) ਕੈਂਸਰ ਤੋਂ ਪੀੜਤ 70 ਸਾਲਾ ਔਰਤ ਦਾ ਸਾਇਟੋਰੇਡਕਟਿਵ ਸਰਜਰੀ (ਸੀਆਰਐਸ) ਅਤੇ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਸਰਜਰੀ (ਹਾਈਪਰਥਰਮਿਕ ਇੰਟਰਾਪੇਰੀਟੋਨੀਅਲ ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ) ਰਾਹੀਂ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਇਲਾਜ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਡਾਕਟਰੀ ਉਪਲੱਬਧੀ ਹਾਸਿਲ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਕੇਸ ਇਸ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪੀਐਮਪੀ ਕੈਂਸਰ ਬਹੁਤ ਦੁਰਲੱਭ ਹੈ ਅਤੇ ਪ੍ਰਤੀ ਸਾਲ ਲਗਭਗ 1-2 ਮਿਲੀਅਨ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।

ਡਾਕਟਰ ਜਤਿੰਦਰ ਰੋਹੀਲਾ, ਕੰਸਲਟੈਂਟ, ਸਰਜੀਕਲ ਓਨਕੋਲੋਜੀ ਅਤੇ ਰੋਬੋਟਿਕ ਸਰਜਨ, ਫੋਰਟਿਸ ਹਸਪਤਾਲ ਮੋਹਾਲੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਡਾਕਟਰਾਂ ਦੀ ਟੀਮ ਨੇ ਇਸ ਸਾਲ ਮਈ ਵਿੱਚ ਸੀਆਰਐਸ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਰਾਹੀਂ ਮਰੀਜ਼ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕੀਤਾ। ਸੀਆਰਐਸ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਨੂੰ ਪੀਐਮਪੀ ਕੈਂਸਰ ਲਈ ਗੋਲਡ ਸਟੈਂਡਰਡ ਸਰਜੀਕਲ ਇਲਾਜ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਪੇਟ ਦੇ ਟਿਊਮਰ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਸਰਜਰੀ ਅਤੇ ਇੰਟਰਾਐਬਡੋਮਿਨਲ ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਹੈ।

ਪੀਐਮਪੀ ਪੇਟ ਦਾ ਇੱਕ ਕੈਂਸਰ ਹੈ ਜੋ ਅਪੇਂਡਿਕਸ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੇਰੀਟੋਨਿਅਮ (ਪੇਟ ਦੀ ਅੰਦਰਲੀ ਪਰਤ) ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੈਲੀ-ਵਰਗੇ ਪਦਾਰਥ, ਮਿਊਸੀਨ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੇਟ ਦੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੈਲਣ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ – ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜੈਲੀ-ਵਰਗੇ ਤਰਲ ਇਕੱਠਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਸੋਜ – ਅਤੇ ਅੰਤੜੀਆਂ ਸਮੇਤ ਪੇਟ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅੰਗਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਦਰਦ, ਭਾਰ ਜਾਂ ਭੁੱਖ ਨਾ ਲੱਗਣਾ ਅਤੇ ਕਈ ਵਾਰ ਅੰਤੜੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।

ਮਰੀਜ਼ ਦੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਗੰਭੀਰ ਸੋਜ, ਅੰਤੜੀਆਂ ਦੀਆਂ ਆਦਤਾਂ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲੀ ਅਤੇ ਭੁੱਖ ਦੀ ਕਮੀ ਸੀ। ਉਨ੍ਹਾ ਨੇ ਤਿੰਨ ਮਹੀਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਇੱਕ ਹੋਰ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ੱਕੀ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਕੈਂਸਰ (ਓਵੇਰੀਅਨ ਪੁੰਜ ਅਤੇ ਅਪੇਂਡਿਕਸ ਨੂੰ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ – ਅਧੂਰੀ ਸਰਜਰੀ) ਲਈ ਸਰਜਰੀ ਵੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਪੈਥੋਲੋਜੀ ਸਮੀਖਿਆ ਵਿੱਚ ਅਪੇਂਡਿਕਸ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਇੱਕ ਲੇਸਦਾਰ ਟਿਊਮਰ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਹੋਇਆ। ਅਰਾਮ ਨਾ ਮਿਲਣ ਕਰਕੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਪਿਛਲੇ ਮਹੀਨੇ ਫੋਰਟਿਸ ਮੋਹਾਲੀ ਵਿੱਚ ਡਾ. ਰੋਹੀਲਾ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਕੀਤੀ, ਜਿੱਥੇ ਡਾਕਟਰੀ ਜਾਂਚ ਅਤੇ ਸੀਟੀ ਸਕੈਨ ਨੇ ਟਿਊਮਰ ਦੇ ਬਚੇ-ਖੁਚੇ ਟਿਊਮਰ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪੇਟ ਦੇ ਉਪਰਲੇ ਹਿੱਸੇ ਵਿੱਚ ਮਿਊਸੀਨਸ ਐਸਸਾਈਟਸ (ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਜੈਲੀ ਵਰਗਾ ਪਦਾਰਥ) ਅਤੇ ਟਿਊਮਰ ਜਮਾਅ ਦਿਖਾਇਆ, ਜੋ ਪੀਐਮਪੀ ਕੈਂਸਰ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।

ਟਿਊਮਰ ਬੋਰਡ ਨਾਲ ਚਰਚਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡਾ. ਰੋਹੀਲਾ ਨੇ ਇਸ ਸਾਲ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਮਰੀਜ਼ ਦੀ ਸੀਆਰਐਸ ਅਤੇ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਸਰਜਰੀ ਕੀਤੀ। ਸਾਇਟੋਰੇਡਕਟਿਵ ਸਰਜਰੀ (ਸੀਆਰਐਸ) ਵਿੱਚ ਪੇਟ ਵਿੱਚੋਂ ਸਾਰੀ ਬਿਮਾਰੀ ਨੂੰ ਸਰਜੀਕਲ ਰੂਪ ਨਾਲ ਹਟਾਉਣਾ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਸਰਜਰੀ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਸੀਆਰਐਸ ਨੂੰ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਰੇਸ਼ਨ ਥੀਏਟਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਗਰਮ ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਕੇਸ ਬਾਰੇ ਚਰਚਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਡਾ. ਰੋਹੀਲਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਇਹ ਇੱਕ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਸਰਜਰੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੰਤੜੀਆਂ ਨੂੰ ਕੱਟਣਾ ਅਤੇ ਲਿਵਰ ਅਤੇ ਅੰਤੜੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਟਿਊਮਰ ਨੂੰ ਹਟਾਉਣਾ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸੀ। ਪੂਰੀ ਸਾਈਟੋਰਡਕਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 9 ਘੰਟੇ ਲੱਗੇ। ਟਿਊਮਰ ਹਟਾਉਣ ਤੋਂ 90 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮਰੀਜ਼ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।’’ ਆਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਰੀਜ਼ ਦੀ ਸਿਹਤ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ 14 ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 7 ਮਹੀਨੇ ਅਤੇ ਰੋਗ ਮੁਕਤ ਹੈ।

ਸੀਆਰਐਸ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਡਾ. ਰੋਹੀਲਾ ਨੇ ਕਿਹਾ, ‘‘ਸੀਆਰਐਸ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੈਂਸਰ ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੋ ਅਪੇਂਡਿਕਸ, ਵੱਡੀ ਆਂਦਰ (ਕੋਲਨ ਅਤੇ ਗੁਦਾ), ਪੇਟ, ਅੰਡਾਸ਼ਯ ਜਾਂ ਪੈਰੀਟੋਨਿਅਮ ਤੋਂ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਕੈਂਸਰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੂਡੋਮਾਈਕਸੋਮਾ ਪੇਰੀਟੋਨੀ, ਘਾਤਕ ਪੈਰੀਟੋਨਲ ਮੇਸੋਥੈਲੀਓਮਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਾਇਮਰੀ ਪੈਰੀਟੋਨਲ ਕੈਂਸਰ ਤੋਂ ਪੈਰੀਟੋਨਿਅਮ ਵਿੱਚ ਫੈਲ ਗਿਆ ਹੈ। ਸੀਆਰਐਸ ਐਚਆਈਪੀਈਸੀ ਇੱਕ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਸਰਜੀਕਲ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਟਰੇਂਡ ਸਰਜਨ, ਐਨਸਥੀਸੀਆ ਦੀਆਂ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਟੀਮਾਂ ਅਤੇ ਆਈਸੀਯੂ ਕ੍ਰਿਟੀਕਲ ਕੇਅਰ ਟੀਮ, ਕੀਮੋਥੈਰੇਪੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਿਤ ਜਟਿਲਤਾਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਬੰਧਨ ਲਈ ਤਜਰਬੇਕਾਰ ਮੈਡੀਕਲ ਔਨਕੋਲੋਜੀ ਟੀਮ, ਕੈਂਸਰ ਦੀ ਕਿਸਮ, ਪੜਾਅ ਅਤੇ ਗ੍ਰੇਡ ਸਮੇਤ ਸਹੀ ਹੱਲ ਲਈ ਮਾਹਰ ਰੇਡੀਓਲੋਜੀ ਟੀਮ ਅਤੇ ਓਨਕੋਪੈਥੋਲੋਜੀ ਟੀਮ, ਪੋਸਟ–ਆਪਰੇਟਿਵ ਜਟਿਲਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਬੰਧਿਤ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵੈਂਸ਼ਨਲ ਰੇਡੀਓਲੋਜੀ ਸਹੂਲਤ ਅਤੇ ਰਿਹੇਬਿਟੇਸ਼ਨ ਟੀਮ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।’’